Για τις αλλαγές στην Διεύθυνση Νοσηλευτικής Υπηρεσίας

Νίκαια 4/11/2019

Παρακολουθήσαμε για μια ακόμη μία φορά τις θέσεις ευθύνης στην Νοσηλευτική Υπηρεσία να γίνονται έπαθλο στον Κομματικό ανταγωνισμό . Δεν θα σταθώ καθόλου στις ικανότητες των προσώπων που τοποθετήθηκαν στις θέσεις αυτές. Δεν έχει σημασία, εξάλλου αν δεν προσληφθεί μόνιμο προσωπικό οι  παρεμβάσεις τους ελάχιστο θετικό πρόσημο μπορούν να έχουν στην παροχή υπηρεσιών του Νοσοκομείου αλλά και στην βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας. Το δεύτερο είναι αυτό που έχει μεγάλη σημασία για εμένα και προσωπικά και εκ του ρόλου μου.

 Θα σταθώ όμως στο γεγονός πως δεν υπήρξε κανένα κριτήριο, ως συνήθως, για αυτές τις τοποθετήσεις, ή μάλλον κανένα αξιοκρατικό κριτήριο για να είμαι πιο ακριβής και αυτό θα τεκμηριώσω.

 Το πρώτο επιχείρημα που τεκμηριώνει αυτό το συμπέρασμα είναι πως δεν έγινε καμία πρόσκληση ενδιαφέροντος, φανερά τουλάχιστον, έτσι ώστε να γίνει η επιλογή μεταξύ των συναδέλφων που είχαν τα τυπικά προσόντα.

 Δεύτερον προκύπτει ένα ερωτηματικό, ή μάλλον πολλά, για το ποιο ήταν το κριτήριο που τα άτομα που αποτελούσαν την προηγούμενη Διεύθυνση απομακρύνθηκαν ή υποβιβάστηκαν.

Τρίτον, τι παραπάνω είχαν οι συνάδελφοι που έλαβαν τις θέσεις από κάποιους άλλους με τα ίδια τυπικά προσόντα; Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως, χωρίς να κρατηθεί κανένα πρόσχημα, όσοι έλαβαν θέσεις προέρχονται από τον συγκεκριμένο Κομματικό οργανισμό.

 Τέταρτον πως έγινε η συγκεκριμένη επιλογή, ακόμα και μέσα από την δεξαμενή των γαλάζιων υποψηφίων; Όταν δεν υπάρχουν διαφανή κριτήρια ο καθένας μπορεί να υποθέσει ή μάλλον να είναι σίγουρος για αυτά.

 Νομίζω πως δεν έχει κανένας μας καμία αμφιβολία πως πέρα των τυπικών ( Μεταπτυχιακά, Διδακτορικά, προϋπηρεσία) και ουσιαστικών προσόντων η επιλογή έγινε με βάση τις διασυνδέσεις που είχε ο καθένας ή για να το πω πιο καθαρά με βάση την ισχύ της επιρροής που είχε στην Κομματική ιεραρχία.

 Είναι ξεκάθαρο σε όλους μας πως, έτσι όπως λειτουργεί το σύστημα, δεν αρκούν οι τίτλοι σπουδών για τη κατάληψη μίας θέσης ευθύνης, αν δεν συνοδεύεται με διασυνδέσεις στον κυβερνητικό κομματικό μηχανισμό. Και μάλιστα για να το προχωρήσω και παρακάτω, κανένας Κομματικός μηχανισμός δεν πρόκειται να προωθήσει τις κρίσεις γιατί συμφέρον του είναι η εξάρτηση των υποψηφίων από αυτόν.

Επίσης συμφέρον αυτών που καταλαμβάνουν τις θέσεις είναι να μην γίνουν ποτέ κρίσεις γιατί κινδυνεύει η θέση τους.

Καλή είναι η περιγραφή της κατάστασης για κάποιον που είναι δημοσιογράφος (που φυσικά δεν την περιγράφουν ποτέ), εμείς όμως που είμαστε μέσα στον κυκλώνα πρέπει να προτείνουμε λύσεις.

 Λύση είναι να απαιτήσουμε σε κάθε τοποθέτηση, είτε μας συμφέρει προσωπικά είτε όχι, να υπάρχουν σαφή, προσδιορισμένα και νόμιμα κριτήρια για όλους.

Λύση είναι να κόψουμε τον δεσμό εξάρτησης από κομματικά συμφέροντα που υπονομεύουν την εργασία μας. Αυτό πρέπει να γίνει σε όλους τους χώρους εργασίας στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

Λύση είναι να αποβάλουμε τα κόμματα από τους χώρους εργασίας μας γιατί όπως αποδεικνύεται αποσκοπούν μόνο στην προώθηση επιλεκτικών ατομικών συμφερόντων. Αυτό δεν μπορεί να γίνει μεμονωμένα από τον καθένα μας, αλλά ο καθένας από εμάς να στρέφει τις επιλογές του προς μία συλλογική δράση που σκοπό έχει την εξέλιξή του, μέσα από κανόνες που προωθούνται με δικαιοσύνη και αξιοκρατία.

Γνωρίζω πως υπάρχει η λογική πολλών που συγκλίνει στην άποψη της προώθησης της εξέλιξης τους μέσω της προσκόλλησης σε κομματικούς μηχανισμούς ή σε άτομα που έχουν πρόσβαση σε τέτοιους μηχανισμούς. Φυσικά και έχει αποτέλεσμα, το αποδεικνύουν τα γεγονότα εξάλλου, όμως αυτός ο τρόπος δεν προωθεί την εξέλιξη του συνόλου και έχει πάντα τον κίνδυνο, κάποιος άλλος να έχει καλύτερη πρόσβαση από εσένα και στο τέλος να νιώθεις και αδικημένος.

Η δικαιολογία, «έτσι λειτουργεί το σύστημα», φυσικά και δεν με βρίσκει υποστηρικτή της. Έτσι λειτουργεί το σύστημα, γιατί εμείς ανεχόμαστε να λειτουργεί έτσι ή καλύτερα το βοηθάμε να λειτουργεί έτσι. Ακόμα καλύτερα δεν κάνουμε τίποτα για να μην λειτουργεί έτσι.

 Βασικό μέλημα των ατόμων που αποδέχονται και στηρίζουν αυτήν την λειτουργία του συστήματος έτσι ώστε να προωθήσουν τις προσωπικές φιλοδοξίες τους με κάθε τρόπο, είναι να μειώσουν τα εμπόδια που θα τους οδηγήσουν στην επίτευξη του σκοπού τους. Ένα από τα εμπόδια αυτά είναι η δράση των Συλλογικών οργάνων που μπορούν να σταθούν εμπόδιο στον δρόμο τους. Σκοπός τους είναι η υποβάθμισή τους. Την υποβάθμιση αυτήν την πετυχαίνουν από δύο θέσεις, είτε συμμετέχοντας στα Συλλογικά όργανα, είτε απέχοντας από αυτά.

Συμμετέχοντας στα Συλλογικά όργανα η προσπάθειά τους πραγματοποιείται  ελέγχοντας τα όργανα ώστε να μην επιτυγχάνουν τον σκοπό τους ή όταν δεν μπορούν να τα ελέγξουν, κρατώντας μία στάση που επίσης οδηγεί στην μη επίτευξη των σκοπών τους (βλέπε αξιολόγηση).

Απέχοντας από τα Συλλογικά όργανα, απαξιώνουν κάθε προσπάθεια που σκοπό έχει την επίτευξη των σκοπών των οργάνων.

Και στις δύο περιπτώσεις ο σκοπός είναι να χάσει ο εργαζόμενος την εμπιστοσύνη του στην Συλλογική προσπάθεια και να του μένει μόνο ο δρόμος της απάθειας ή της ένταξης στον ίδιο κομματικό μηχανισμό.

   Εξετάζοντας τα τελευταία γεγονότα υπό αυτό το πρίσμα γίνεται εμφανές σε όλους μας, γιατί ενώ πολλά Νοσοκομεία προσέλαβαν έστω και επικουρικό προσωπικό, στο δικό μας Νοσοκομείο δεν ήρθε ούτε ένα άτομο πλην Ιατρών. Ο δικός τους μοχλός πίεσης σαφώς και είχε αποτέλεσμα μέσω των Κλαδικών τους οργάνων.

Εν κατακλείδι θα ξαναζήσουμε παρόμοιες καταστάσεις όταν θα αλλάξει πάλι η κυβέρνηση (οι κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν, τα προβλήματά μας όμως δεν λύνονται από καμία). Ο μόνος τρόπος για να λύνονται τα προβλήματα των εργαζομένων είναι η Συλλογική δράση, μακριά από κομματικούς μηχανισμούς που προωθούν ατομικά συμφέροντα και απαίτηση μας για εφαρμογή αξιοκρατικών κριτηρίων σε κάθε τοποθέτηση σε θέσεις ευθύνης.

Να διευκρινίσω πως δεν θέλω να αφήσω καμία προσωπική αιχμή για την επαγγελματική αξία των συναδέλφων που ανέλαβαν τις θέσεις. Αυτό που θίγω είναι ο τρόπος ο οποίος δεν μας τιμά σαν κλάδο.

Καλή επιτυχία στο έργο τους, που ελπίζω να είναι η καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας μας.

 Τσολάκης Ιωάννης