Βλέποντας κάποιος τον νόμο για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, θα μπορούσε χωρίς πολύ σκέψη να βγάλει το συμπέρασμα πως πλήττει αυτούς που δεν έχουν εμβολιαστεί ή δεν έχουν σκοπό να εμβολιαστούν.
Αν ανοίξουμε λίγο το πλάνο και δούμε την συνολική εικόνα, με βάση και την κατάσταση στελέχωσης των δημόσιων νοσοκομείων, αντιλαμβανόμαστε όλοι πως είναι μια ευθεία επίθεση στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Ο νόμος της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού τιμωρεί από την μια πλευρά τους υγειονομικούς που δεν έχουν εμβολιαστεί, με στέρηση μισθού και εργασίας και από την άλλη καταδικάζει τους υγειονομικούς που έχουν εμβολιαστεί σε υπερεργασία, ώστε να καλυφθούν τα κενά αυτών που θα απουσιάσουν. Οι τρίμηνες αντικαταστάσεις που προβλέπει ο νόμος μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί ή στην καλύτερη περίπτωση ως άγνοια της κατάστασης που επικρατεί στα νοσοκομεία.
Οι άνθρωποι που θα κληθούν να αντικαταστήσουν τους προς αποχώρηση υγειονομικούς θα πρέπει στους τρεις μήνες που διαρκεί η σύμβαση τους να είναι τόσο παραγωγικοί όσο και οι συνάδελφοι που θα αποχωρήσουν. Αυτό φυσικά είναι αδύνατο να συμβεί, αλλά αν υποθέσουμε, χάριν του συλλογισμού, πως αυτός ο παραλογισμός είναι εφικτός, το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα βρεθούν τόσοι υγειονομικοί που θα έχουν κάνει το εμβόλιο για να προσληφθούν.
Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι πως ο νόμος αυτός είναι μια επίθεση στην δημόσια υγεία, που αν εφαρμοστεί θα αφήσει πίσω του ερειπωμένα νοσοκομεία. Σε αυτήν την απόπειρα κοινωνικού αυτοματισμού που προωθεί η κυβέρνηση η μόνη απάντηση μας πρέπει να είναι η κοινή συστράτευση και όσων έχουν επιλέξει να εμβολιαστούν αλλά και όσων έχουν επιλέξει το αντίθετο. Η λογική του νόμου δεν στοχεύει στην δίωξη των μη εμβολιασμένων μόνο, στοχεύει στην εξόντωση όλου του υγειονομικού προσωπικού με διαφορετικούς τρόπους.
Συνάδελφοι αυτό που αντιλαμβάνεται εύκολα κάποιος είναι πως έχουμε πόλεμο. Ενώ ο πόλεμος θα έπρεπε να αφορά συνολικά την υγειονομική κοινότητα εναντίον του ιού, αλλά και εναντίον της συνομωσιολογίας, ο νόμος της υποχρεωτικότητας επιτείνει το διχαστικό κλίμα στην υγειονομική κοινότητα και αντί να παρακινεί την κοινωνία να εμβολιαστεί, οδηγεί προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Πληροφορούμαι τους θιασώτες του διχασμού, είτε βρίσκονται σε κυβερνητικές θέσεις είτε ανάμεσα στην κοινότητα των υγειονομικών, πως αυτόν τον πόλεμο η πλειοψηφία της υγειονομικής κοινότητας θα τον δώσει ενωμένη.
Ο εχθρός, εκτός από τον ιό ή και χάριν αυτού, είναι ο αυταρχισμός και η κατάργηση των ελευθεριών.
Ελευθερίες που κατακτήθηκαν με αίμα και αγώνες πολλά χρόνια πριν, βρίσκονται στην γκιλοτίνα του κυβερνητικού σχεδιασμού. Τώρα είναι η ώρα αυτός ο κυβερνητικός αυταρχισμός να μας ενώσει. Η δύναμη μας πολλαπλασιάζεται όταν είμαστε ενωμένοι και αυτό θα πρέπει να το νιώσουν καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.