Βγήκε η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την θέσπιση της Άδειας Ειδικού Σκοπού η οποία θέτει σε ξεχωριστή κατηγορία τους εργαζόμενους στα Νοσοκομεία, και πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά.
Την δύσκολη περίοδο που διανύουμε, πέρα από την ατομική ευθύνη όλων μας η πραγματική μάχη θα γίνει στα Νοσοκομεία. Την δύσκολη αυτή στιγμή θα πρέπει να διασφαλιστούν δύο πράγματα:
1) Η απρόσκοπτη λειτουργία των νοσοκομείων, τηρώντας τους περιορισμούς που έχει θέσει η κυβέρνηση, αλλά και
2) Η ασφάλεια των παιδιών των εργαζομένων τα οποία δεν θα πηγαίνουν σχολείο τις αρκετές επόμενες ημέρες.
Δεδομένης της υπο-στελέχωσης των νοσοκομείων η παραπάνω εξίσωση είναι πάρα πολύ δύσκολη και απαιτεί συγκεκριμένα βήματα για να υπάρχει λύση. Πέρα από του αν θα βγει ερμηνευτική εγκύκλιος ή όχι θα πρέπει
1) Με βάση την απόφαση του υπουργείου για Αναστολή των Τακτικών Χειρουργείων να σταματήσουν
τα βαφτίσια των περιστατικών
από τακτικά σε έκτακτα, έτσι ώστε να μην φορτώνεται η καθημερινή λειτουργία του Νοσοκομείου.
2) Να γίνουν όσο το δυνατόν περισσότερες προσλήψεις προσωπικού σε όλες τις ειδικότητες γιατί ναι μεν το κύριο βάρος της κρίσης θα το επωμισθεί το Ιατρικό και το Νοσηλευτικό προσωπικό αλλά το Νοσοκομείο είναι ένας οργανισμός που έχει και πολλές άλλες λειτουργίες όπως την εργαστηριακή υποστήριξη, την γραμματειακή υποστήριξη, την τεχνική υποστήριξη χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να λειτουργήσει. Όταν μιλάω για πολλές προσλήψεις στην παρούσα φάση εννοώ και 20.000 άτομα.
3) Να γίνει ταξινόμηση των αιτημάτων των γονέων εργαζομένων έτσι ώστε να εξετασθούν ένα ένα και κατά περίπτωση. Σε αυτό το πεδίο από την μία θα πρέπει να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή ευαισθησία από τους φορείς και τις ανάλογες διευθύνσεις προς τον γονέα που αντιμετωπίζει πρόβλημα φύλαξης του παιδιού του και από τη άλλη από τους γονείς να διερευνηθούν οι καλύτερες δυνατές λύσεις φύλαξης των παιδιών μας.
4) Ειδική μέριμνα και ευαισθησία πρέπει να υπάρξει από την υπηρεσία για τις ευπαθείς ομάδες οι οποίες έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία και νοσηρότητα στην έκθεσή τους στον ιό.
5) Ένταξη μας στα ΒΑΕ εχθές ναι εχθές, που έπρεπε να έρθει η πανδημία για να αναδειχθεί αυτό που καθημερινά βιώνουμε, γιατί η πανδημία είναι η καθημερινότητά μας αλλά σε μεγαλύτερη ένταση. Είναι ντροπή τους ακόμα και το ανθυγιεινό επίδομα να μην δίνεται σε όλες τις ειδικότητες του Νοσοκομείου, να μην δίνεται π.χ στους φυσιοθεραπευτές ή στο Προσωπικό ασφαλείας που η επαφή τους με τους ασθενείς είναι καθημερινή.
Να μην σταθούμε στον τύπο του νόμου αλλά στην ουσία. Στην ουσία που λέει πως παράλληλα με την αντιμετώπιση της πανδημίας σε έναν αγώνα, μία μάχη που εμείς θα δώσουμε να μην γελιόμαστε θα πρέπει να διασφαλιστεί και η υγεία του υγειονομικού προσωπικού αλλά και η ασφάλεια της οικογένειας του.
Σαφώς και σε αυτήν την έκτακτη ανάγκη θα βάλουμε πλάτη στο σύστημα, το κάναμε τόσα χρόνια άλλωστε. αλλά
απαιτούμε από το κράτος τα αυτονόητα.
Δεν ευσταθεί η δικαιολογία πως είμαστε σε πανδημία και δεν γίνεται να νομοθετήσουν τα ΒΑΕ. Στο προσωπικό που δίνει μεγάλο μέρος από την ζωή και την καθημερινότητα του με πενιχρά μέσα χρόνια τώρα, πρέπει να του δοθεί άμεσα αυτό που δικαιούται.
