Η Αριστερά του Καπιταλισμού
Το παρακάτω κείμενο δεν απευθύνεται σε όσους έχουν μόνο απαντήσεις
. Είναι για προβληματισμό και δεν περιέχει έτοιμες απαντήσεις .
Σε οποιαδήποτε
χώρα του κόσμου , με βάση την καθολική
επικράτηση του καπιταλισμού , πόσο εφικτό είναι να εφαρμόσεις «Αριστερή
Πολιτική»; Και τελικά τι είναι Αριστερό ;
Είναι Αριστερή πολιτική η μείωση του κατώτερου
μισθού ; Είναι Αριστερή πολιτική η μείωση των συντάξεων ; Είναι Αριστερή πολιτική η μείωση του αφορολόγητου ; Είναι Αριστερή πολιτική η αύξηση των έμμεσων φόρων ; Είναι Αριστερή πολιτική ο πλειστηριασμός της περιουσίας του λαού ; Είναι Αριστερή πολιτική τα προνόμια των βουλευτών ; Είναι Αριστερή πολιτική τα capital
controls ; Είναι
Αριστερή πολιτική η προσαρμογή της οικονομίας στους κανόνες του καπιταλισμού ; Είναι Αριστερή πολιτική η χρήση κρατικής βίας ; Είναι Αριστερή
πολιτική η κριτική στις αποφάσεις της δικαιοσύνης
;
Είναι Αριστερή
πολιτική η παροχή υπηρεσιών υγείας στους
ανασφάλιστους ; Είναι Αριστερή πολιτική η εισοδηματική ενίσχυση των οικονομικά αδύναμων μιας κοινωνίας ;
Είναι Αριστερή πολιτική η ενίσχυση των κοινωνικών υπηρεσιών του
κράτους ( Υγεία , Πρόνοια , Παιδεία κλπ ) ; Είναι Αριστερή πολιτική η πάταξη της φοροδιαφυγής ; Είναι Αριστερή πολιτική το σύμφωνο συμβίωσης ; Είναι Αριστερή πολιτική η νομιμοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης; Είναι Αριστερή πολιτική η διερεύνηση των πολιτικοοικονομικών σκανδάλων ;
Αν κάνουμε ένα πολιτικό άλμα και υποθέσουμε πως
ζούσαμε σε έναν κόσμο , παράλληλο ίσως , με καθολική επικράτηση του σοσιαλισμού , θα ήταν ίδιες οι απαντήσεις μας
;
Ποιες είναι οι επιλογές μιας κυβέρνησης ενός κράτους , όποια
και να είναι η ιδεολογική της προέλευση , σε ένα δεδομένο παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό
περιβάλλον ;
Θα μπορούσαμε να αντικαταστήσουμε τον όρο «Αριστερή πολιτική» με τον όρο «δημοκρατικό» και να δοκιμάσουμε να
απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα .
Σύνταγμα
Άρθρο 4
1.
Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
5.
Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Άρθρο
5
1.
Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να
συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και
δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
5.
Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της
υγείας και της γενετικής του ταυτότητας.
Άρθρο
13
1. Η
ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές
πεποιθήσεις καθενός.
2.
Κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται
ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων. Η άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται
να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη. Ο προσηλυτισμός απαγορεύεται.
Άρθρο
16
1. Η
τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες· η ανάπτυξη και
η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του
Κράτους. Η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν
απαλλάσσουν από το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα.
2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την
ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της
εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και
υπεύθυνους πολίτες.
4. Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν
παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος
ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη
από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητές τους.
Άρθρο
17
1. Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους, τα δικαιώματα
όμως που απορρέουν από αυτή δεν μπορούν να ασκούνται σε βάρος του γενικού
συμφέροντος.
**2.
Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του,
παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια που έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο, όταν
και όπως ο νόμος ορίζει, και πάντοτε αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση, που να
ανταποκρίνεται στην αξία την οποία είχε το απαλλοτριούμενο κατά το χρόνο της
συζήτησης στο δικαστήριο για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης. Αν
ζητηθεί απευθείας ο οριστικός προσδιορισμός της αποζημίωσης, λαμβάνεται υπόψη η
αξία κατά το χρόνο της σχετικής συζήτησης στο δικαστήριο.
Άρθρο
21
3. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά
μέτρα για την προστασία της νεότητας,
του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη
των απόρων.
4. Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την
στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας
του Κράτους.
**6.
Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να
απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη
και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας.
**Άρθρο
22
1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται
από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των
πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και
αστικού πληθυσμού. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση,
έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.
Άρθρο
60
1. Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το
δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.
Άρθρο
63
3.
Αν βουλευτής απουσιάσει αδικαιολόγητα σε περισσότερες από πέντε συνεδριάσεις το μήνα, κρατείται
υποχρεωτικά, για κάθε απουσία, το ένα τριακοστό της μηνιαίας αποζημίωσής
του.
Άρθρο
74
Νομοσχέδιο
ή πρόταση νόμου που περιέχει διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενό τους δεν
εισάγεται για συζήτηση. Προσθήκη ή
τροπολογία άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου
δεν εισάγεται για συζήτηση.
Άρθρο
78
2.
Φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο
αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος το προηγούμενο εκείνου
κατά το οποίο επιβλήθηκε.
Θα μπορούσαμε να
μετρήσουμε πάρα πολλές παραβιάσεις του Συντάγματος , το οποίο θεωρείται η βάση ενός
πολιτεύματος . Ευαγγέλιο δεν είναι .
Άρα , να δούμε πρώτα αν εφαρμόζονται οι όροι της Δημοκρατίας
, που εμείς έχουμε θέσει και μετά
ευχαρίστως να προσδιορίσουμε την ιδεολογία , στον πολιτικό χάρτη , των
κυβερνήσεων των τελευταίων 20 ετών .
Αριστερή ή Δεξιά πολιτική που δεν σέβεται τους νόμους που
έχει θεσπίσει γιατί να σεβαστεί τις αρχές της πολιτικής ιδεολογίας που υπηρετεί
; Διαφωνούμε με το Σύνταγμα ; Να το αλλάξουμε . Δεν διαφωνούμε ; Να το
τηρήσουμε . Δεν υπάρχει τίποτα ενδιάμεσο .
Δεν μπορώ να κρίνω αν μια κυβέρνηση ,που αυτοπροσδιορίζεται
Αριστερή, εφαρμόζει την πολιτική της ιδεολογίας της , χωρίς να λάβω υπόψη μου
το παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό περιβάλλον στο οποίο καλείται να το κάνει .
Μπορώ όμως να κρίνω αν εφαρμόζει το νομικό σύστημα του
πολιτεύματος που καλείται να υπηρετήσει .
Ο λόγος που πολλές φορές το νόμιμο δεν είναι ίδιο με το ηθικό
είναι γιατί νομοθετούμε ανήθικα . Αυτό λοιπόν το ανήθικο , που επικρατεί τόσα
πολλά χρόνια στην χώρα μας , δημιουργήθηκε με την δική μας ανοχή . Ο ανήθικος
νομοθέτης είχε προσωπικό όφελος , το πολιτικό σύστημα είχε προσωπικό όφελος ,
αυτοί που ήταν στα γρανάζια λειτουργίας του είχαν προσωπικό όφελος , οι
εκάστοτε κομματικοί συνδικαλιστές είχαν προσωπικό όφελος .
Εμείς οι απλοί
πολίτες γιατί το ΑΝΕΧΘΗΚΑΜΕ ;
Εμείς οι απλοί πολίτες μήπως πρέπει να σταματήσουμε να το
ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ;
Εμείς οι απλοί πολίτες μήπως πρέπει να σηκωθούμε από την
νιρβάνα μας ;
Η αποχή μας από τα κοινά τους βολεύει να εφαρμόσουν
πολιτικές για τα δικά τους συμφέροντα .
Άρθρο
5
1. Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα
την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική
ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν
παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
Άρθρο 120
2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»
Μετά τιμής
Τσολάκης Ιωάννης